Yapay zeka insan zihninin problem çözme ve karar verme yeteneklerini taklit etmek için bilgisayarlardan ve makinelerden yararlanır.
Son birkaç on yılda bir dizi yapay zeka (AI) tanımı ortaya çıkmış olsa da, John McCarthy bu 2004 belgesinde aşağıdaki tanımı sunmaktadır:
"Akıllı makineler, özellikle akıllı bilgisayar programları yapmak, insan zekasını anlamak için bilgisayarları kullanma görevine benzer, ancak yapay zekanın kendisini biyolojik olarak gözlemlenebilir yöntemlerle sınırlaması gerekmez”.
Ancak, bu tanımdan on yıllar önce, yapay zeka sohbetinin doğuşu Alan Turing'in çığır açan çalışması, 1950'de yayınlanan "Bilgisayar Makineleri ve Zeka" ile gösterilmişti.
Stuart Russell ve Peter Norvig daha sonra, Yapay Zeka: Modern Bir Yaklaşım yayımlayarak, yapay zeka araştırmalarında önde gelen ders kitaplarından biri haline geldi. İçinde, bilgisayar sistemlerini rasyonalite ve düşünceye karşı, eyleme dayalı olarak farklılaştıran dört potansiyel AI hedefini veya tanımını inceliyorlar:
İnsan yaklaşımı:
İnsanlar gibi düşünen sistemler
İnsan gibi davranan sistemler
İdeal yaklaşım:
Rasyonel düşünen sistemler
Rasyonel hareket eden sistemler
Alan Turing'in tanımı "insan gibi davranan sistemler" kategorisine girerdi.
En basit haliyle yapay zeka, problem çözmeyi sağlamak için bilgisayar bilimi ve sağlam veri kümelerini birleştiren bir alandır. Yapay zeka ile birlikte sıkça bahsedilen makine öğrenmesi ve derin öğrenmenin alt alanlarını da kapsar. Bu disiplinler, girdi verilerine dayalı tahminler veya sınıflandırmalar yapan uzman sistemler oluşturmaya çalışan AI algoritmalarından oluşur.
Comments